جراحی فک

وقتی فک ها و دندان ها به خوبی با هم چفت نشوند، درست صحبت کردن یا جویدن کار دشواری می شود. بسته به این که فک بالا چقدر از فک پایین عقب تر است  یا دندان های فک بالا  تا چه اندازه روی دندان های فک پایین را می پوشانند، فک های غیرهم تراز می توانند بر زیبایی کلی صورت تاثیرگذار باشند. جراحی ترمیمی باعث بهبود ظاهر صورت  می شود، کارکرد بهینه را تضمین می کند و ناراحتی ناشی از مشکلات فک را تسکین می دهد. از دیگر کاربردهای جراحی فک می توان به اصلاح لبخند لثه نما، قرار نگرفتن لب ها روی یکدیگر، قطع تنفس در خواب و لق شدن دندان اشاره کرد. این جراحی علاوه بر اینکه در بهبود ظاهر افراد مفید می باشد، به عنوان درمان نیز در بعضی مشکلات بکار می رود به عنوان مثال برای افرادی که درد فک ناشی از مشکل در غضروف هلالی فک را دارند.
جراحی زیبایی فک که همچنین جراحی ارتوگناتیک تامیده می شود، آرواره و دندان را تنظیم می کند تا نحوه کار کردن آنها را بهبود ببخشد و ظاهر صورت را بهبود ببخشد.  وقتی  مشکلات مرتبط با فک شما متوسط یا شدید باشد و با ارتودنسی نتوان آنها را برطرف کرد، جراحی ترمیمی فک مورد استفاده قرار می گیرد.

علت ناهمخوانی فک ها 

عموما ناهمخوانی فک ها  بدون دلیل مشخصی بوجود می آید، اگر جه ممکن است به پیشینه خانوادگی مرتبط باشد. گاهی اوقات ناهمخوانی فک ها در نتیجه اختلال رشد بوجود می آید. برای مثال: در پی شکستگی فک در کودکی یا ترمیم لب شکری یا کام شکافته. ناهمخوانی فک با یک سندروم از قبیل سندروم میکروزومی نیمه صورت می تواند مرتبط باشد.
ناهخوانی فک در اوایل  دوران کودکی قابل تشخیص است، اما معمولا در سن بلوغ بیشتر مشخص می شود. رشد غیرمعمول فک در اواخر نوجوانی متوقف می شود و وقتی مرحله رشد به پایان رسید، بدشکلی آن درمان می شود.

جراحی فک Maxillofacial Surgery (زیبایی فک) ترکیبی از جراحی فک و ارتودنسی است. اصلاح فک هایی که به خوبی هم پوشانی نشده اند دلیل اصلی عمل فک است.
جراحی فک با توقف رشد معمولا  در حدود ۱۳ تا ۱۵ سالگی در زنان و ۱۶ تا ۱۸ سالگی در مردان صورت می گیرد.

تاثیر جراحی فک بر صورت و بینی

جراحی فک به طور معمول به دلایل کاربردی و یا عملکردی انجام می شود. این دلایل عبارتند از: اصلاح بایت و بهبود طریقه کار کردن فک و دندان ها با هم. بیشتر افراد جراحی فک را به این دلایل انجام می دهند ولی این جراحی به لحاظ زیبایی هم مزایایی دارد.

ویژگی های معمول نیمرخ افراد دچار این بیماری عبارتند از بینی هایی که ممکن است نسبت به صورت خیلی بزرگ به نظر برسد و یا چانه ای که عقب یا کوچک و “ضعیف” است. در این مورد، جراحی فک برای جلو بردن پایین چانه تعادل بیشتری به نیمرخ فرد بخشیده و باعث می شود بینی کمی کوچک تر و چانه برجسته تر به نظر برسد.

در افرادی که آرواره بالا به اندازه کافی رشد نکرده ممکن است بینی نسبت به صورت خیلی بزرگ باشد و یا فک پایین جلو باشد. حرکت دادن فک بالا به جلو مشکل بایت را اصلاح می کند و صورت را هم به جلو حرکت داده باعث می شود ویژگی های چهره آشکار تر و قابل توجه تر باشد.

در برخی موارد، حرکت دادن فک بالا به جلو می تواند باعث بالا رفتن اندکی نوک بینی شود که برای برخی بیماران خوشایند نیست. در ضمن در طول جراحی فک بالا به صورت برخی افراد ایمپلنت های گونه اضافه می کنند تا چهره مشخص تر شود.

نگاه کردن به آینه و نشناختن فردی که در آینه به شما خیره شده است می تواند بسیار استرس زا باشد. با انجام عمل جراحی فک بلافاصله شاهد نتایج عمل نخواهیم بود زیرا بعد از عمل صورت بسیار متورم است. با خوابیدن ورم، چهره جدید با تغییراتی ظریف یا عمده رو به ظاهر شدن می گذارد. اغلب اوقات افراد از جنبه زیبایی نتایج جراحی ،راضی هستند ولی در برخی موارد از تغییر ظاهر خود خشنود نیستند.

در هر صورت نتایج عمل در ابتدا فرد را شوکه می کنند ولی به خاطر داشته باشید که اگر فک شما به اندازه ای که قرار بوده رشد کند رشد می کرد همانگونه به نظر می رسیدید که اکنون به نظر می رسید. توجه خود را به جنبه هایی از چهره جدید خود معطوف کنید که دوست دارید به عنوان مثال چانه بزرگ تر یا کوچک تر یا بینی که کم تر برجسته است.

 در کودکان

اگر جراحی فک Maxillofacial Surgery برای کودک تعیین شده باشد، متخصصان ارتودونسی با جراح کودک همکاری می کنند تا روند عمل را برنامه ریزی کرده تا دندان ها را برای اینکه بعد از جراحی فک به خوبی با هم جفت شوند آماده کنند. برنامه ریزی عمل ارتوگناتیک اغلب با کمک تصاویر سه بعدی اشعه ایکس و نرم افزارهای کامپیوتری انجام می شود تا دقیق ترین برنامه جراحی بدست آید. این عمل را باید هنگامی انجام داد که کودک رشد خود را کرده است تا مطمئن شویم که فک او بزرگ تر نمی شود.

دوره درمان و نقاهت تقریبا شامل ۶ تا ۱۲ ماه ارتودونسی جهت آماده شدن فرد برای جراحی و بسته به شدت عارضه شامل ۶ تا ۱۲ ماه دوره کنترل و بعد از جراحی برای نهایی کردن بایت است.

آیا پیش از اقدام به جراحی همواره باید منتظر کامل شدن رشد کودک ماند؟  

چنین چیزی بستگی به این دارد که میزان نقص عملکرد کودک خواه احساسی یا فیزیکی هر دو مد نظر قرار گیرند و چنین چیزی معمولا مشکل انجام عمل اصلاحی دیگری را بوجود می آورد؛ عملی که باید در پایان دوره بلوغ اسکلتی و در صورتی که فک بالا و پایین با وجود رشد بیشتر باز هم در یک راستا نباشند انجام شود.

انتظارات والدین بعد از عملجراحی فک Maxillofacial Surgery کودک

سیم چین های اظطراری باید همواره کنار کودک باقی بمانند. هنگامی که کودک از بیمارستان مرخص می شود باید سیم چین ها را به خانه برد وهمیشه آن ها را به همراه کودک نگاه داشت. بعد از برداشتن لوله بینی- معده ای کودک تشویق خواهد شد تا مصرف مایعات روان و خنک از طریق یک سرنگ را شروع کند. سر لاستیکی سرنگ باعث می شود که سرنگ برای ناحیه گونه مناسب باشد. زمانی که کودک بتواند از طریق دهان مایعات کافی مصرف کند سرم/ مایعات داخل وریدی قطع می شوند. بعد از برداشتن لوله ها کودک تشویق می شود تا از رختخواب بیرون بیاید و راه برود. یکی دو روز بعد از جراحی کودک باید برای رفتن به خانه آماده باشد.

مطالب مرتبط: هزینه جراحی فک Cost of maxillofacial surgery

به احتمال زیاد کودک بعد از جراحی تورم موقت لب ها و گونه ها و همینطور بی حسی موقت و خفیف محل هایی که جراحی شده اند را تجربه خواهد کرد. این بی حسی هنگامی که تورم کاهش پیدا کند بهبود می یابد. ممکن است تورم ۷-۱۰ روز طول بکشد.

همچنین ممکن است کودک چند روزی دچار احتقان خفیف سینوس و بینی و همینطور گلودرد باشد. می توان برای احساس راحتی بیشتر کودک این علائم بیماری را درمان کرد.

درمان ناهمخوانی فک به چه شکل است؟

عمل تغییر محل فک بالا ، پایین یا هر دو در افرادی که اندازه فک های آنها به نسبت یکدیگر ناهمخوانی زیادی دارد، یا فک های آنها نسبت به  جمجمه در محل نامناسبی قرار دارند.
افرادی که ناهمخوانی فک شدیدی دارند  پس از رجوع به پزشک یا دندانپزشک عمومی به جراح فک و صورت یا ارتودنتیست معرفی می شوند. در این سطح تشخیص صورت می گیرد و بیمار به یک کلینیک چندرشته ای برای برنامه ریزی درمانی مشترک با جراح فک و صورت و ارتودنتیست ارجاع داده می شود.
با این حال، در صورتی که بیمار همچنان در حال رشد باشد، تا زمانی که رشد فرد کامل شود، وضعیت فک هر ساله تغییر می کند.
وقتی رشد صورت تقریبا کامل شد ( تقریبا سن ۱۶ تا ۱۸ سالگی)، یک برنامه درمانی ترکیبی در یک کلینیک چندرشته ای بین جراح فک و صورت و ارتودنتیست صورت می گیرد. بررسی هایی که در این سطح لازم است شامل رادیوگرافی، مدل های گچی دندان ها، عکس صورت و دندان می شود.شبیه سازی حرکات فک و دندان مورد نظر توسط رادیوگرافی سفالومتری ( سنجش عکس های  رادیوگرافی جمجمه) در کنار نرم افزار رایانه برنامه ریزی درمان صورت می گیرد.

مطالب مرتبط: جراحی فک و چانه Maxillofacial Surgery

مراحل درمان

درمان شامل سه مرحله اصلی است:

مرحله ۱: درمان ارتودنسی قبل از جراحی

سیم های ارتودنسی که به دندان ها ثابت شده اند برای مرتب کردن دندان ها در هر فک لازم است تا وقتی ناهمخوانی فک  با جراحی برطرف گردید، دو فک بتوانند به درستی در همدیگر چفت شوند. این بخش از درمان توسط ارتودنتیست صورت می گیرد و به طور میانگین ۱۸ ماه طول می کشد که در طول آن بیمار در فواصل منظم برای تنظیم سیم های دندان به پزشک مراجعه می کند.

مرحله ۲: جراحی فک Maxillofacial Surgery

وقتی ارتودنتیست از هم ترازی دندان ها احساس رضایت کند، برنامه ریزی جراحی نهایی بین ارتودنتیست و متخصص فک و صورت  انجام می گیرد. متخصصان با تجربه شبیه سازی حرکات فک مورد نظر را در قالب های گچی  دندان انجام می دهند و در صورت نیاز آتل های آکریلیک را می سازند که جراح در زمان عمل برای بدست آوردن تغییر محل درست فک آنها را مورد استفاده قرار می دهد.
عمل تحت بی هوشی عمومی صورت می گیرد و شامل شکستن فک بالا یا پایین یا هردو با استفاده از جراحی فک بالا Maxillary surgery است. برش هایی که به منظور آشکار کردن سطوح استخوانی فک ها انجام می شود عموما داخل دهان صورت می گیرند و از ایجاد جای زخم خارجی در صورت جلوگیری می کند. سپس بخش های متحرک فک به وضعیت از پیش برنامه ریزی شده ( با استفاده از آتل های آکلیریک به عنوان راهنما) منتقل می شوند و با استفاده از پیچ و پلاک  استخوان در محل جدید ثابت می شوند.
بسته به پیچیدگی درمان عمل  بین ۲ تا ۵ ساعت طول می کشد. عموما در حین دوره درمان از بیمار مراقبت می شود، اما در صورتی که نگرانی هایی در مورد مجرای ورود و خروج هوا در ریه وجود داشته باشد ، چند جراحان و متخصص هوشی در مدت کمی پس از عمل در بخش  مراقبت های ویژه از بیماران مراقبت می کنند. بیماران معمولا بین ۱ تا ۳ روز پس از عمل در بیمارستان می مانند.
زمان بهبودی متغیر است، اما اغلب افراد ۳ تا ۴ هفته پس از عمل   به مدرسه یا سرکار برمی گردند.

مرحله ۳: درمان ارتودنسی پس از عمل

ارتودنسی پس از عمل معمولا حدود ۶ ماه طول می کشد  و برای بدست آوردن بهترین نتایج در انطباق دندان ها با همدیگر مناسب است. سیم ها توسط ارتودنتسیت بیرون آورده می شوند و بیمار به مدت ۵ سال پس از عمل به صورت سرپایی تحت مراقبت قرار می گیرد.

نحوه جراحی فک بالا Maxillary surgery

جراحی فک بالا Maxillary surgery کاملا داخل دهان صورت می گیرد، بنابراین هیچ جای زخمی روی چانه، فک یا دور دهان مشاهده نمی شود. جراح برش هایی در استخوان های فک انجام می دهد و آنها را در وضعیت درست قرار می دهد. وقتی فک ها به طور مناسب هم تراز شدند، پیچ  و پلاک های استخوان باعث استحکام استخوان در وضعیت جدید می شوند.
در بعضی موارد، استخوان اضافی به فک اضافه می شود.جراح استخوان را از باسن ، ساق پا یا دنده می گیرد و آن را با سیم های موقتی محکم می کند.
جراحی فک در بیمارستان انجام می شود و باید یک تا دو روز در بیمارستان بستری شوید. زمان بهبودی کامل در خانه عموما بین سه تا شش هفته طول می کشد.
در اغلب موارد، ارتودنتیست قبل از جراحی سیم ها را روی دندان ها قرار می دهد. سیم ها معمولا به مدت ۹ تا ۱۸ ماه قبل از عمل روی دندان ها قرار می گیرند تا دندان ها شما هم سطح و هم تراز شوند. وقتی پس از جراحی فک خوب شد، که معمولا حدود شش هفته طول می کشد، ارتودنتیست به هم سطح سازی دندان ها پایان می دهد و سیم ها را جدا می کند. کل فرآیند ارتودنسی که شامل جراحی می شود بین ۱۲ تا ۲۴ ماه طول می کشد.

مطالب مرتبط: عوارض جراحی فک و صورت What are the complications of maxillofacial surgery?

انواع

جراحی فک در آرواره بالا و یا پایین یا هر دو صورت می گیرد

جراحی فک بالا ( استئوتومی آرواره)

استئونومی آرواره برای برطرف سازی مشکلات زیر صورت می گیرد:
•    فک بالایی به شدت عقب رفته باشد
•    دندان های پایینی جلوتر از دندان های بالایی باشد
•    مقدار بسیار زیاد و بسیار کمی از دندان مشخص باشد
•    عدم همپوشانی دندان های قدامی
جراح از داخل دهان استخوان بالای دندان ( زیر دو کاسه چشم)را برش می دهد تا کل فک بالایی که شامل سقف دهان و دندان های بالایی می شود یک واحد حرکت کند. فک و دندان های بالایی تا زمانی به جلو حرکت داده می شود که با دندان های پایینی به خوبی انطباق پیدا کنند.
وقتی فک تراز شد، پیچ ها و پلاک های  کوچک استخوان را در محل جدید آن نگه می دارند. این پیچ ها که نسبت به براکت های  استفاده شده برای سیم کشی دندان  کوچک تر هستند با گذشت زمان با ساختار استخوان یکی می شود.
وقتی بین دندان های جلوی فک بالا و پایین فاصله ایجاد می شود که استخوان بیش از حدی بالای دندان های آسیا رشد می کند و باعث می شود که یک سطح صاف و مسطح  تبدیل به سطحی زاویه دار می شود. وقتی چیزی می جوید، دندان های آسیای شما همدیگر را لمس می کنند، اما دندان های جلویی شما همدیگر را لمس نمی کنند و باعث می شود که عمل جویدن به سختی انجام شود. به منظور برطرف سازی این مشکل، جراح استخوان اضافی را از بین می برد.

فک پایین ( استئوتومی فک پایین)

فک پایینی که به شدت عقب رفته را می توان با روشی که استئوتومی فک پایین نام دارد، اصلاح کرد.
در این روش، جراح برش هایی را پشت دندان های  آسیا و از لحاظ طولی در پایین استخوان آرواره انجام می دهد تا جلوی آرواره یک واحد حرکت کند. در نتیجه، فک به نرمی در وضعیت جدید خود می لغزد. پیچ ها باعث سفت نگهداشتن استخوان فک تا زمان بهبودی می شوند.

چانه  ( جنیوپلاستی)

کمبود تکامل چانه اغلب همراه با  عقب رفتن فک پایین است.  کمبود تکامل چانه  را می توان با روشی که جنیوپلاستی  نام دارد درمان کرد. در این روش جراح استخوان چانه شما را برش می دهد و آن را در وضعیت جدید ثابت می کند. عموما جراحان می توانند در طول یک جراحی زیبایی هم  محل فک را تغییر دهند و  هم چانه را بازسازی کنند.

مطالب مرتبط: هزینه جراحی فک Cost of maxillofacial surgery

فک جلو آمده

ابتلا به آندربایت شدید که مانند “فک دراز و لاغر یا فک جلو آمده” به نظر می رسد در میان افراد کاملا شایع است. بایت یا اکلوژن/ انسداد معمولا برای اینکه به اندازه کافی درمان شود به ارتودونسی و جراحی نیاز دارد. بیماران دچار این عارضه از نوعی اختلال عملکرد مربوط به خوردن غذا و همینطور نگرانی های چندی در رابطه با زیبایی خود رنج می برند. گونه ها غالبا به شدت صاف و چانه اغلب هم از جهت افقی و هم از بعد عمودی کاملا بزرگ است. اصلاح جراحی غالبا هنگامی به لحاظ زیبا شناختی بیشتر موفقیت آمیز است که هم فک بالا کمی به جلو و هم فک پایین کمی به عقب حرکت داده شوند. توازن صورت در این موارد بیشتر مطلوب است زیرا می توان در اطراف بینی، گونه ها، لب ها و چانه اثرات مثبتی گذاشت.

نحوه عمل جراحی:

استئوتومی فک بالا – این استئوتومی با ایجاد برشی در بافت لثه در بالای ریشه های دندان های بالایی شروع می شود. یک برش استخوانی به شیوه جراحی و به صورت افقی از سمت چپ فک بالا تا سمت راست آن و در بالای ریشه های دندان ها زده می شود. سپس قسمت پایین فک بالا به هر جهتی که نیاز است حرکت و محل آن تغییر داده می شود و با پیچ و پلاک های ریز تیتانیومی ثابت و محکم می شود. این پیچ و پلاک ها تا زمانی که در چند هفته ی دوره بهبودی استخوان جدید روی آن ها رشد کند به مانند وسایل تثبیت موقعیت بکار می روند.

انحراف فک یا فک کج

انحراف فک می تواند منجر به مشکلاتی در صحبت کردن، جویدن، بلعیدن و نفس کشیدن شود. این بیماری همچنین می تواند باعث وارد آمدن فشار اضافه بر مفصل گیجگاهی (TMJ) و عضلات صورت  و تحت تاثیر قرار گرفتن سلامت لثه ها و دندان ها در بلند مدت شود. انحراف آرواره همچنین می تواند باعث ایجاد درد، زوال و صدا دادن فک شود.

به علاوه، درست تراز نبودن فک ها و دندان ها می تواند کل ظاهر صورت را تحت تاثیر قرار دهد یعنی اصلاح انحراف فک می تواند زیبایی صورت را تا حد زیادی بهبود دهد.

انحراف فکی که بر اثر رشد ناکافی فک بوجود آمده باشد را می توان به طریق جراحی اصلاح کرد. درمان انحراف فک باعث حذف یا تا حد زیادی کاهش مشکلات مرتبط با این بیماری مانند مشکلات جویدن، نفس کشیدن و صحبت کردن و همینطور بازگرداندن توازن زیبا شناختی به کل صورت خواهد شد.

جراحی اصلاحی فک عبارت است از حرکت دادن همه یا بخشی از فک بالا یا پایین یا هر دو به جایی که باعث شود متوازن ترشوند .  بخش عمده این عمل جراحی در داخل دهان و بدون ایجاد هیچ گونه جای زخمی روی سطح خارجی پوست انجام می شود. ممکن است برای جراحی های پیچیده تر یک دوره بستری شدن و بهبودی در بیمارستان لازم باشد؛ این در حالی است که عمل های جزیی را می توان بر این مبنا انجام داد که بیمار همان روز از بیمارستان مرخص شود.

بعد از حرکت دادن فک ها به محل جدیدشان می توان از باندهای لاستیکی یا سیم هایی که به دندان ها وصل می شوند برای به هم بستن فک ها در طول دوره بهبودی استفاده کرد. در موارد دیگر، از پیچ و پلاک های بسیار کوچک استفاده می شود تا امکان باز و بسته کردن فک بعد از جراحی اصلاحی زودتر فراهم شود.

به علاوه، برخی افراد به درمان ارتودونسی مانند بریس یا لوازم دیگری برای درست تراز کردن دندان ها پیش از جراحی اصلاحی فک نیاز دارند. در چنین مواردی، جراح دهان و فک و صورت با متخصص ارتودونسی همکاری نزدیکی خواهد داشت تا برای مراقبت از بیمار هماهنگ شده وی را برای عمل جراحی آماده کنند.

کیست فک

درمان کیست ها عبارت است از برداشتن آن ها. این کار با ایجاد برش کوچکی در داخل دهان و برداشتن بخشی از استخوان انجام می شود. گاهی هنگامی که کیست ها خیلی بزرگ هستند با رفع فشار آن ها به طریق جراحی امکان درمان آن ها وجود دارد. بعد از جراحی، کیست را برای معاینه زیر میکروسکوپ و تایید تشخیص به نزد متخصص پاتالوژی می فرستند.

مزایای درمان ناهمخوانی فک و بدشکلی صورت

         بهبود فعالیت  دهان و دندان ( قابلیت گاز گرفتن و جویدن)

         بهبود ظاهر صورت و دندان و افزایش زیبایی آن

         بهبود طولانی مدت کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان  و دهان و فعالیت روانی

مزایای جراحی فک

مزایای جراحی فک از قرار زیر است:
•    جوییدن و گاز زدن راحت تر انجام می شود و کل فرآیند جویدن بهبود پیدا می کند
•    سایش و شکستن بیش از حد دندان ها در طول عمر به حداقل می رسد
•    عدم تعادل صورت اصلاح می شود، کمبود تکامل چانه ، جلوتر بودن دندان های پایینی نسبت به دندان های بالایی، عقب تر بودن فک بالا نسبت به فک پایین و پوشانده شدن دندان های آرواره بالا توسط دندان های فک پایین بهبود پیدا می کنند.
•    تعادل اجزای  وسط یا پایین چهره اصلاح می شود
•    لبخند لثه ای که در آن لب ها به طور کامل بسته نمی شوند یا به سمت بالا کشیده نمی شوند و نواحی زیادی از لثه ها نشان داده می شوند، بهبود پیدا می کنند.

 دوره نقاهت (بهبودی) بعد از جراحی اصلاحی فک

دوره بهبودی بعد از جراحی فک به نوع جراحی ایی که فرد انجام داده است بستگی دارد. برخی افراد فقط آرواره پایین را جراحی می کنند، برخی فقط فک بالا و برخی هم هر دو فک را در یک زمان عمل می کنند.

بعد از هر کدام از این جراحی ها فک سیم پیچی شده یا با باندپیچی کردن برای یک دوره زمانی که می تواند از دو هفته تا دو ماه متغیر باشد محکم بسته می شود. جراحی آرواره پایین به مدت زمان بی حرکت کردن کمتری عموما حدود دو هفته  نیاز دارد؛ در حالی که جراحی فک بالا یا هر دو فک به شش تا هشت هفته بانداژ یا سیم پیچی نیاز دارد تا امکان بهبودی استخوان فراهم شود و استخوان برای یک رژیم غذایی از غذاهای نرم و رقیق به اندازه کافی ثبات داشته باشد.

در طول زمانی که فک سیم پیچی شده یا با باندپیچی بسته شده است، فرد باید یک رژیم غذایی متشکل از مایعات با پروتئین بالا داشته باشد. بعد از باز کردن سیم پیچی یا بانداژ فک، فرد قادر نیست فورا خوردن غذاهای معمولی را شروع کند زیرا فک حساس تر و ضعیف تر از آن است که بتوان با آن هر چیزی را جوید. برای حدود یک ماه تا شش هفته بعد از باز کردن سیم پیچی فرد یک رژیم غذایی نرم خواهد داشت؛ رژیمی متشکل از غذاهایی که به جویدن نیاز ندارند مانند سوپ، پوره سیب زمینی فوری، پودینگ، برنج و غیره.

با بهبود فک، بیمار قادر خواهد بود غذاهای نرم تری مانند پاستا، سبزیجات پخته و ماهی که به مقداری جویدن نیاز دارند را به رژیم غذایی خود اضافه کند. اگر فرد چیزی بجود که باعث شود فک او درد بگیرد این بدین معنی است که خوردن آن غذای خاص هنوز برای او خیلی زود است. ممکن است چند ماه باقی مانده باشد تا فرد بتواند هر چیزی را که قبلا به آن عادت داشته بخورد ولی چنین چیزی اتفاق می افتد فقط باید صبر داشته باشد و به بدن خود توجه کند تا هنگامی که فک در حال بهبودی است به آن صدمه نزند. به علاوه به خاطر داشته باشید که هر فردی متفاوت از دیگری است یعنی برخی افراد زودتر از افراد دیگر بهبود می یابند بنابراین ممکن است مدت زمان کمتر یا بیشتری طول بکشد تا فرد دوباره بتواند غذاهای مورد علاقه خود را بخورد.

در جراحی فک پایین امکان آسیب عصبی وجود دارد زیرا عصبی اصلی از فک یا آرواره می گذرد و در طول عمل تحت تاثیر قرار می گیرد.  آسیب دیدن این عصب منجر به بی حسی یا گز گز شدن لب پایینی و چانه بعد از عمل جراحی می شود. از طرف دیگر، این آسیب عصبی جزئی به کاهش دردی که فرد بعد از عمل جراحی حس می کند کمک می کند. این بدین معنی است که نسبت به جراحی های دیگر ممکن است فرد به مصرف مسکن های کمتری نیاز داشته باشد.

با این وجود، ممکن است بسته به چگونگی بهبود بدن فرد از بین رفتن کامل احساس بی حسی یا “سوزن سوزن شدن” هفته ها یا ماه ها طول بکشد. ممکن است برای تعداد کمتری از افراد این آسیب دیدگی بلند مدت یا حتی همیشگی باشد. احتمال بی حسی دائمی با افزایش سن افزایش می یابد بنابراین اگر فردی به جراحی نیاز دارد بهتر است برای اجتناب از احتمال بوجود آمدن این عارضه آن را هر چه زودتر انجام دهد.

هم جراحی فک بالا و هم پایین از جراحی های عمده استخوان هستند و دوره بهبودی آن ها ماه ها طول می کشد نه هفته ها یا روزها. بنابراین مهم است که بیمار صبور باشد و بداند دقیقا چه انتظاری داشته باشد یا بداند که ممکن است دوره بهبودی برای او بسیار خسته کننده و ناراحت کننده باشد.

مطالب مرتبط: عوارض جراحی فک پایین  What are the complications of maxillofacial surgery?

مشکلات اصلی کمتر پیش می آیند و درمان های ارتودنسی از لحاظ نتیجه قابل پیش بینی هستند.

عوارض جانبی

      آسیب به عصب ها- پس از عمل جراحی زیبایی فک، بی حسی موقتی چانه، زبان و لثه ها به دلیل کبودی عصب های چانه رایج است. در موارد اندک، ناحیه بی حس شده همچنان بی حس باقی می ماند.
•    آسیب به دندان ها- در صورتی که دندان ها کاملا تمیز نشده باشند، یا در طول ارتودنسی نوشیدنی و غذاهای اسیدی یا شیرین مصرف شده باشد، سطح دندان به شکل تغییرناپذیری آسیب می بیند.
•    عود کردن- ممکن است دندان و فک پس از اتمام درمان به میزان بیشتر یا کمتری عود کنند ( به وضعیت اولیه برگردد.) برای به حداقل رساندن این حرکت دندان،  به بیماران سیم های نگه دارنده داده می شود.

هزینه

هزینه عمل جراحی به نوع عملی که پزشک برای شما در نظر گرفته شده و نوع بیمارستان بستگی دارد.

جراحی فک در تهران  maxillofacial surgery

جراحی فک در اصفهان maxillofacial surgery

جراحی فک در مشهد   maxillofacial surgery

بهترین جراح فک و صورت در تهران  The best jaw surgeon

بهترین جراح فک و صورت در مشهد  The best jaw surgeon

بهترین جراح فک در تهران   The best jaw surgeon

بهترین جراح فک در مشهد The best jaw surgeon

saadatmedical.com

رابطه ارتودنسی و جراحی فک Maxillofacial Surgery

هنگامی که فردی برای انجام ارتودنسی به ارتودنتیست مجرب مراجعه می کند، ارتودنتیست علاوه بر معاینه و بررسی دندان ها استخوان فکین را نیز معاینه

مطالب مرتبط: عوارض جراحی فک و صورت What are the complications of maxillofacial surgery?

می کند تا در صورتی که مشکلی داشت بر طرف شود. ارتودنسی پیش از جراحی فک به منظور قرار گرفتن دندان ها در موقعیت جدید انجام می گیرد، در

صورتی که دندان ها نامتناسب باشند، جراح فک و صورت نمی تواند جراحی فکین را انجام دهد. پس می توان نتیجه گرفت پیش نیاز مطالب مرتبط: جراحی فک و صورت  Maxillofacial Surgery ،

ارتودنسی می باشد.

بعد از جراحی فک Maxillofacial Surgery ارتودنسی به منظور هماهنگی بیشتر فکین جراحی شده و اصلاح هرگونه چرخش دندان ها و نظم بیشتر آن ها انجام می شود.

به ارتودنسی همراه با جراحی فک Maxillofacial Surgery، ارتوسرجری گفته می شود.

در ارتوسرجری یا جراحی فک و دندان  Maxillofacial Surgery ابتدا دندان ها با ارتودنسی مرتب شده و بعد از آن اقدام به جراحی فک بالا و پایین می شود.  

گاهی فقط درمان ارتودنسی برای رفع نامنظمی های دندانی کافی نیست و نیاز به جراحی فک می باشد. ارتودنسی و جراحی فک بیشتر به منظور اصلاح

مطالب مرتبط: مراقبت های بعد از عمل جراحی فک Post-jaw care

عدم تطابق دندانی ـ فکی و عدم تناسب اجزای چهره انجام می شود اما گاهی به دلایل دیگری نیز انجام می شود. مثلا” گزارش شده است که افرادی که

دچار درد در مفصل فک هستند، پس از بهبود موقعیت فکین احساس بهبود درد دارند.

بخوانید: جراحی فک بالا Maxillary surgery

تغییر موقعیت اصلاح فکین و دندان ها باعث بهبود نحوه گفتار و تلفظ کلمات بیمار می شود. بسیاری از افراد که دچار کوچکی فک هستند با مشکلات

مطالب مرتبط:  کاهش ورم صورت بعد از جراحی فک Pain after jaw surgery

تنفسی مواجه می شوند که با جراحی فک به خصوص جلو آوردن فک پایین ، تنفس آن ها بهبود می یابد. با جراحی جلو آوردن چانه ، کمبود تکامل چانه

درمان می شود.

هزینه جراحی فک در تهران  cost of maxillofacial surgery

بهترین جراح فک و صورت در مشهد  The best jaw surgeon

هزینه جراحی فک در شیراز cost of maxillofacial surgery

بهترین جراح فک و صورت در مشهد  The best jaw surgeon

بهترین جراح فک و صورت در مشهد  The best jaw surgeon

• جراحی فک بالا Maxillary surgery

  اگر جراحی فک بالا Maxillary surgery باشد ، می توان با پلاک های متحرک پیچ دار فک بالا را از نظر بعد عرضی باز نمود . در هنگام تحویل پلاک متحرک پیچ دار نحوه باز کردن که به طور معمول 5 روز یکبار است ، به بیمار آموزش داده می شود . در بعضی از موارد می توان از پیچ های Hyrax که کمی بزرگتر هستند و برای باز کردن درز میانی کام به کار برده می شوند ، استفاده کرد باید خاطر نشان کرد که نوع پیچ به کار برده شده بستگی به نوع ناهنجاری دارد . گاهی فک بالا علاوه بر کوچک بودن ممکن است دارای رشد ناکافی در جهت قدامی خلفی باشد . به عبارت دیگر ممکن است عقب تر از موقعیت صحیح خود قرار داشته باشد که در این صورت از دستگاههای خارج دهانی بر روی صورت استفاده می شود که این دستگاهها با کش هایی به پلاک متحرک فک بالا وصل می شوند و فک بالا را به جلو هدایت می نمایند . دستگاههای خارج دهانی که برای این منظور استفاده می شوند Face mask یاReverse chin cap می باشند . البته با دستگاههای دیگر ارتودنسی که شامل پلاک های متحرک داخل دهانی به همراه میله هایی که در ناحیه جلوی خود دارند می توان فک بالا را به جلو آورد در این دستگاهها با فشار زبان که به این میله ها وارد می شود ، می توان با کمک نیروی زبان کاهش رشد فک بالا را جبران کرد . در روشی دیگر می توان با قرار دادن Mini screw در فک پایین به همراه کش و دستگاه متحرک و یا ثابت در فک بالا ، به افزایش رشد فک بالا کمک کرد . در روشی دیگر می توان با قرار دادن Mini plate در فک پایین به همراه کش و دستگاه متحرک و یا ثابت در فک بالا به افزایش رشد فک بالا کمک کرد . برای توضیح بیشتر می توانید به قسمت مقالات خارجی دکتر جمیلیان مراجعه نماید . این درمان ها می بایست قبل از بلوغ انجام شود در صورتی که بیمار بعد از بلوغ و اتمام رشد مراجعه نماید ، نیاز به جراحی فک Maxillofacial Surgery خواهد داشت.

• دیپ بایت

  در حالت طبیعی دندانهای جلوی فک بالا باید در حدود 2 الی 3 میلیمتر از دندانهای فک پایین را از نظر عمودی بپوشانند . در صورت وجو دیپ بایت دندانهای قدامی فک بالا مقدار زیادی از دندانهای قدامی فک پایین را می پوشاند و بدین ترتیب دندانهای پایین کمتر از حد طبیعی دیده می شوند و در بعضی موارد ممکن است دندانهای قدامی فک پایین به بافت نرم کام برخورد نمایند و باعث آزردگی مخاط بافت نرم فک بالا شود . اشکال در تکامل فکین و یا رویش نامتناسب و بیش از حد دندانهای قدامی فک بالا و پایین و یا زمینه ارثی می تواند از عوامل ایجاد کننده دیپ بایت (Deep bite) باشد . عدم درمان می تواند عوارضی مثل آسیب به لثه در ناحیه جلوی دندانهای پایین (به دلیل تماس با لبه جونده دندانهای بالا) ، آسیب به کام (در اثر برخورد لبه جونده دندانهای فک پایین با کام) ، سایش زود هنگام دندانها و یا بروز مشکلات گیجگاهی فکی (TMJ problem) و ظاهری ناخوشایند ایجاد نماید . درمان زود هنگام (قبل از بلوغ) در درمان دیپ بایت از اهمیت بالایی برخوردار است . اگر بیمار قبل از بلوغ مراجعه نماید با دستگاههای متحرک و ثابت ارتودنسی می توان به راحتی دیپ بایت را درمان کرد . در صورت مراجعه بیمار در سنین بالا (بعد از بلوغ) نیاز به جراحی فک خواهد بود.

• اپن بایت

  درحالت نرمال دندانهای قدامی فک بالا در حدود 2 الی 3 میلیمتر از دندانهای فک پایین را از نظر عمودی می پوشانند. به عبارت دیگر عدم هم پوشانی دندانهای قدامی از نظر بعد عمودی اپن بایت (Open bite) نام دارد. دلیل اپن بایت می تواند به خاطر اشکال در تکامل فکین، ارث، عادات نامناسب مثل مکیدن انگشت، جویدن ناخن، مکیدن لب، مکیدن زبان و یا رویش نامتناسب دندانهای قدامی و فکی باشد. وجود فاصله بین دندانهای قدامی فک بالا و پایین نه تنها باعث ظاهری ناخوشایند در بیمار می شود، بلکه باعث مشکل در غذا خوردن، تخمه شکستن و مشکلات تکلمی در بیمار می شود به طوری که بیماران نمی توانند بعضی از حروف مثل س، ش، ژ و غیره را به خوبی تلفظ نمایند. سایش دندانهای خلفی، مشکلات لثه ای، بروز مشکلات در مفصل گیجگاهی فکی (TMJ problem) و ظاهری ناخوشایند از عوارض دیگر این ناهنجاری است. درمان زود هنگام (قبل از بلوغ) برای رفع اپن بایت (Open bite) بسیار با اهمیت است به طوری که می توان با دستگاههای متحرک و ثابت ارتودنسی قبل از بلوغ به راحتی اپن بایت(Open bite) بیمار را درمان کرد. دســتــگاهــهای مــتحرک و ثابت می تواند کمک به ترک عادت بیمار نماید و ناهنجاری اپن بایت درمان شود. در صــورتــی که بــیــمــار بــعــد از اتـمام رشـد مراجعه نماید، نیاز به درمان ارتودنسی به همراه جراحی (Orthognathic surgery) دارد. در این صـورت بیمار باید تحت درمان ارتودنسی ثابت قبل از جراحی (Presurgical orthodontics) قرار گیرد و بعد از جراحی بیمار باید تحت درمان ارتودنسی پس از جراحی (Postsurgical orthodontics) قرار گیرد.

مطالب مرتبط: جراحی فک عقب رفته  Surgery on the jaw

• اورجت زیاد

  در شرایط نرمال دندانهای قدامی فک بالا باید حدود 2 میلیمتر جلوتر از دندانهای فک پایین قرار گیرند . در صورتی که دندانهای فک بالا بیشتر از 2 میلیمتر از دندانهای فک پایین فاصله داشته باشند اصطلاحاً گفته می شود که بیمار دارای اورجت افزایش یافته یا Increased overjet است . دلیل این امر می تواند مشکل فکی (رشد بیش از حد فک بالا یا کاهش رشد فک پایین و یا ترکیبی از هر دو) و یا مشکل دندانی (جلوزدگی دندانهای قدامی فک بالا و یا عقب قرار گرفتن دندانهای قدامی فک پایین و یا ترکیبی از هر دو) و یا ترکیبی از مشکلات فکی و دندانی باشد . همچنین عادات دهانی مثل مکیدن انگشت ، مکیدن لب ، مکیدن زبان نیز می تواند به ایجاد این مشکل کمک نماید. وجود اودجت زیاد باعث افزایش ریسک برای بروز تروما و ضربه و آسیب به دندانهای قدامی بالا می نماید. در صورت وجود مشکلات فکی – اسکلتی می بایست بر اساس نوع مشکل اقدام به درمان کرد. اگر مشکل فکی – اسکلتی مربوط به جلو بودن فک بالا است، باید جراحی فک بالا Maxillary surgery به عقب برده شود. اگر مربوط به عقب بودن فک پایین است، فک پایین به جلو آورده شود و اگر مربوط به هر دو فک است، هم فک بالا به عقب و هم فک پایین به جلو آورده شود. اگر مشکل مربوط به دندانها است به گونه ای که دندانهای قدامی فک بالا به مقدار زیادی به سمت جلو آمده اند باید دندانهای فک بالا به عقب برده شود و اگر دندانهای قدامی فک پایین عقب هستند ، باید آنها را به جلو آورد و اگر ترکیبی از دندانهای هر دو فک است ، باید همزمان دندانهای هر دو فک تصحیح شود . اگر مشکلات مربوط به ناهنجاری فکی – اسکلتی است ، می بایست درمان قبل از بلوغ انجام شود . در غیر این صورت که بیمار بعد از بلوغ مراجعه نماید ، احتمال جراحی به همراه ارتودنسی وجود دارد . در صورتی که مشکل دندانی باشد به شرطی که مشکلات لثه ای وجود نداشته باشد ، می توان ناهنجاری بیمار را در هر سنی درمان نمود.

• ارتودنسی برای جراحی فک Maxillofacial Surgery

  درمان ارتودنسی به همراه جراحی فک برای بعضی از بیماران ترسناک است . این مسئله نشان دهنده آن است که در این زمینه اطلاعات کافی وجود ندارد . مهم ترین مسئله در این بیماران آگاهی دادن و مشخص کردن سود و زیان هر درمان برای هر بیمار است . هنگامی که برای شما یا فرزندتان درمان جراحی فک و ارتودنسی پیشنهاد می شود ، شما با اصطلاحی به نام جراحی ارتوگناتیک (Orthognathic surgery) آشنا می شوید . در صورتی بیمار ناهنجاری فکی داشته باشد و قبل از بلوغ مراجعه کند ، با ارتودنسی به تنهایی و بدون نیاز به جراحی ناهنجاری بیمار را می توان درمان کرد ولیکن مراجعه دیر هنگام بیمار به همراه مشکلات فکی نیاز به جراحی خواهد داشت . بیماران ارتوسرجری (Orthosurgery) یا بیماران ارتوگناتیک (Orthognathic) آن دسته از بیمارانی هستند که دارای مشکل فکی می باشند و پس از بلوغ به متخصص ارتودنسی مراجعه می نمایند . این بیماران می بایست در ابتدا تحت درمان ارتودنسی قبل از جراحی (Presurgical orthodontics) واقع شوند و سپس برای جراحی نزد متخصـص جراح فــک و صــورت ارجاع داده شـوند و سپـس تحـت درمان ارتودنســی بعد از جراحــی (Postsurgical orthodontics) قرار گیرند . ارتودنسی قبل از جراحی برای رفع مشکل شلوغی و منظم کردن دندانها خواهد بود زیرا تا دندانها منظم نباشند جراح فک وصورت نمی تواند فکین را جراحی کند . بنابراین پیش نیاز جراحی ، ارتودنسی خواهد بود و ارتودنسی پس از جراحی (Postsurgical orthodontics) برای هماهنگی بیشتر دو فک جراحی شده و نظم بهتر به دندانها و اصلاح هرگونه چرخش دندانها و تثبیت درمان جراحی به کار برده می شود . این جراحی در بیمارستان تحت بیهوشی کامل انجام می شود . اگر فک بالای بیماری عقب باشد به آن Maxillary deficiency می گویند ، در این صورت بیمار باید تحت جراحی قرار گیرد که فک بالا به جلو آورده شود به این نوع جراحی Maxillary advancement می گویند . اگر فک بالا جلو باشد یا به عبارت دیگر بیمار دارای Maxillary protrusion باشد ، باید فک بالا به عقب برد شود که به آن جراحی Maxillary set back می گویند . اگر بیمار دارای فک پایین عقب باشد به عبارت دیگر دارای Mandibular deficiency باشد. باید فک پایین با جراحی به سمت جلو آورده شود که به آن جراحی Mandibular advancement می گویند . اگر بیمار دارای فک پایین جلو باشد به عبارت دیگر دارای Mandibular prognathism باشد تحت جراحی Mandibular set back قرار می گیرد . اگر بیمار دارای Deep bite یا Open biteباشد تحت جراحی Lefort قرار می گیرد . بایستی توجه داشت که این درمان یک درمان تیمی است که بین متخصص ارتودنسی و جراح فک و صورت انجام می شود . مراحل انجام درمان بایستی به طور صحیح انجام شود ، در غیر این صورت دستیابی به نتایج مناسب بسیار سخت خواهد بود . درمان های جراحی فک و صورت در گروه درمان های جراحی ساده به حساب می آیند که در اغلب موارد تنها نیاز به یک روز بستری شدن در بیمارستان دارند.

• شکاف لب و کام

  یکی از نقایص مادرزادی شایع شکاف لب و کام است . هنگامی این شکاف ها روی می دهند که بافت کافی برای ایجاد لب و کام وجود ندارد . پارگی یا بسته نشدن کامل لب را ، لب شکری و شکاف سقف دهان را شکاف کام می گویند . هر دوی این موارد از نواقص مادرزادی بوده و با درمانهای ارتودنسی و جراحی قابل درمان هستند . علاوه بر اینکه شکاف لب و کام بر روی زیبایی فرد تاثیر دارد ، ممکن است اثرات روحی روانی مخربی بر روی بیمار داشته باشد اما با درمان به موقع می توان از تمام این عوارض ، پیشگیری کرد . به طور کلی لب ها در هفته ششم حاملگی به صورت یک قطعه کامل در می آید و کام در آخر سه ماهگی اول به صورت یک قطعه کامل ایجاد می شود . هرگونه اختلالی در ایجاد لب و کام در دوران جنینی منجر به شکاف لب و کام می گردد . این بیماری در تمام کشورهای دنیا شیوع دارد و از شایع ترین ناهنجاریهای مادرزادی سر و صورت است به طوریکه از هر 700 تولد زنده در کل دنیا یک نفر به شکاف لب و کام مبتلا است.

انواع مختلف شکاف لب و کام

• به طور کلی سه نوع شکاف وجود دارد:
  1. فقط لب شکاف دارد
  2. فقط کام شکاف دارد
  3. هم لب و هم کام دارای شکاف است
  شکاف لب ممکن است خیلی خفیف باشد و فقط به صورت یک فرورفتگی در لب بالا باشد و یا ممکن است خیلی عمیق باشد و از لب شروع شده و تا سوراخ بینی ادامه یابد و تا کام سخت و حتی تا کام نرم کشیده شود . شکاف لب می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد.

علل ایجاد شکاف لب و کام

• مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و محیطی می توانند در بروز این مشکل موثر باشند . از جمله عوامل محیطی می توان به مصرف بعضی از داروها در دوران حاملگی ، بیماریهای دوران حاملگی و مصرف سیگار و الکل و کمبود فولیک اسید در دوران بارداری اشاره نمود . سن بالای پدر وجود استرس در دوران بارداری از عوامل دیگر ایجاد کننده شکاف لب و کام می باشد . عوامل ناشناخته ای مثل جهش ژنی نیز در بروز این مشکل نقش دارند.

مطالب مرتبط: عوارض جراحی فک Complications of jaw surgery

• 1. مشکلات تغذیه ای : شکاف لب مشکل چندانی در تغذیه کودک ایجاد نمی نماید ولیکن شکافهایی که در ناحیه کام وجود دارد باعث می گردد که کودک نتواند به خوبی از سینه مادر یا شیشه شیر بمکد . برای مکیدن ، نیاز است که در دهان خلاء ایجاد گردد وجود شکاف در ناحیه کام ، مانع ایجاد خلاء می شود . کودکان دارای شکاف کام ممکن است هنگام شیر خوردن ، مقداری شیر در گلویشان بپرد و یا شیر از بینی شان بیرون بریزد استفاده از دستگاه ارتودنسی می تواند مانع انتقال شیر از دهان به بینی شود . دستگاه ارتودنسی هنگام شیر خوردن نوزاد ، در ناحیه سقف دهان بیمار قرار می گیرد و با مسدود کردن شکاف ، باعث تسهیل شیر خوردن بیمار می شود . استفاده از سر پستانک های عادی برای این کودکان غیر قابل استفاده است زیرا نمی توانند به حد کافی مکش ایجاد کنند ، لذا تغذیه آنها باید توسط سر پستانک های خاص با سایر وسایل انجام شود . انواع و اقسام شیشه و پستانک برای این منظور وجود دارد . شیشه های فشاری یکی از انواع آن است که به راحتی شیر به داخل دهان نوزاد وارد می شود و انرژی بچه تلف نمی شود.
  2. مشکلات تکلمی : در گروهی از بیماران دارای شکاف ، مشکلات تکلمی ایجاد می شود . این کودکان معمولاً دیرتر حرف می زنند و یا تودماغی صحبت میکنند . ترمیم شکاف باعث رفع مشکلات تکلمی می شود . این بیماران نیاز به گفتار درمانی هم خواهند داشت.
  3. مشکلات شنوایی : هر ناهنجاری دستگاه تنفس فوقانی میتواند عملکرد شیپور استاش در گوش را مختل کند و احتمال تجمع مایع در گوش میانی را افزایش دهد . این امر احتمال عفونت گوش میانی را زیاد می کند . کاهش شنوایی نیز نتیجه عفونت های مکرر گوش میانی است . کودکان مبتلا به شکاف کام ، باید بین 3 تا 6 ماهگی توسط متخصص گوش وحلق وبینی معاینه شوند.
  4. مشکلات دندانی فکی : شکاف کام تعداد دندانها را تحت تاثیر قرار می دهد . در این بیماران بعضی از جوانه های دندانی وجود ندارند و ممکن است دندانهای اضافه و تغییر رنگ بر روی سایر دندانها دیده شود . میزان ابتلاع به داشتن دندانهایی به اندازه کوچک و یا عدم وجود جوانه دندانی در ناحیه شکاف در این بیماران وجود دارد . عدم وجود جوانه دندانی در فک بالا و عوارض ناشی از جراحی های قبلی باعث میشود که فک بالا دچار کاهش رشد شود . از آنجائیکه دندانهای اینگونه بیماران در مسیر مناسب نمی رویند و فک بالا دچار کاهش رشد می باشند ، مراقبت های دهانی و جلو آوردن فک بالا در کودکان مبتلا به شکاف لب و کام باید زیر نظر ارتودنتیست باشد . متخصص ارتودنسی دندانها را ردیف می کند و فک بالا را به سمت جلو هدایت می نماید و هر فاصله ای که به دلیل وجود شکاف در این بیماران وجود دارد باید به طور مناسب بسته شود و در صورت نیاز فضای دندان غایب می تواند توسط ایمپلنت Implant پر گردد . درمان ارتودنسی این بیماران با دستگاههای متحرک و ثابت ارتودنسی انجام می شود.
  5. مشکلات روحی روانی : این کودکان به دلیل ظاهری ناخوشایند و مشکلات تکلمی ، دچار عدم اعتماد بنفس و مشکلات روحی می گردند . در ضمن ، والدین دچار مشکلات روحی ، احساس گناه و نگرانی از وضعیت آینده کودک می شوند . والدین باید با کودک مبتلا به شکاف لب و کام مانند یک کودک عادی رفتار کنند . اگر والدین اجازه ندهند کودک وارد اجتماع شود ، کودک مهارت های زندگی و حرکتی را فرا نمی گیرد.
  مطالب مرتبط: مراقبت های بعد از جراحی فک پایین Post-jaw care

درمان جراحی فک Maxillofacial Surgery

• شکاف لب و کام به طور رضایت بخشی قابل درمان می باشد . برای درمان کودکان مبتلا به شکاف لب و کام نیاز به تیم درمانی از متخصصین مختلف می باشد که شامل اعضای زیر می باشد.
  1. متخصص ارتودنسی
  2. دندانپزشک عمومی
  3. جراح فک وصورت
  4. متخصص گوش و حلق و بینی
  5. جراح پلاستیک
  6. متخصص گفتار درمانی
  درمان این عارضه باید بلافاصله بعد از تولد آغاز شود . مهمترین نکته ای که بعد از تولد نوزاد باید به آن توجه شود ، مسئله تغذیه کودک است و اگر اطلاعات والدین در این زمینه ناکافی باشد کودک دچار مشکل خواهد شد . در این خصوص بایستی با متخصص ارتودنسی مشورت شود تا در صورت لزوم دستگاه های ارتودنسی ساخته شود که تغذیه کودک بهتر انجام شود . لب و کام این بیماران نیاز به جراحی برای بسته شدن شکاف دارد که توسط جراح فک و صورت انجام می شود معمولاً لب ها در 10 هفتگی بعد از زایمان و کام قبل از یک سالگی توسط جراح فک و صورت بسته می شود. این بیماران نیاز به درمان های ارتودنسی متحرک و ثابت دارند . درمان ارتودنسی متحرک معمولاً از سن 5 و 6 سالگی شروع می شود و تا حدود 12 سالگی ادامه می یابد. هدف از این درمان وسیع کردن قوس دندانی فک بالا و نیز ردیف نمودن دندانهای قدامی و تصحیح ناهنجاری فکی می باشد. فاز اول درمانهای ارتودنسی می بایست قبل از انجام پیوند استخوان صورت گیرد تا باعث ایجاد بستر مناسب جهت رویش دندانها در فک و در محل شکاف گردد . در این مرحله دندانهای اضافه اطراف شکاف می بایست با یک طرح درمان مناسب خارج گردد . در بسیاری از بیماران دارای شکاف لب و کام تعداد زیادی از دندانها غایب هستند در این بیماران می بایست برحسب مورد فضای دندان غایب با سایر دندانها پر گردد و یا در صورت نیاز فضای دندان غایب حفظ شود و در ناحیه دندان غایب ایمپلنت Implant قرار داده شود . با درمان های متحرک ارتودنسی می بایست دندانهای فک بالا و پایین ردیف شوند و از آنجائیکه در این بیماران تمایل به عقب ماندگی رشد فک بالا وجود دارد می بایست با دستگاههای متحرک فک بالا را به سمت جلو هدایت کرد تا هم دندانها و هم اسکلت فک بالا به سمت جلو حرکت نمایند . پس از 12 سالگی با رویش دندانهای دائمی بیمار نیاز به ارتودنسی ثابت فکین دارد و با کمک ارتودنسی ثابت می توان دندانهای هر دو فک را ردیف نمود و باهم دیگر هماهنگ نمود . متخصص ارتودنسی می بایست با استفاده از سایر درمانهای ارتودنسی و با بهره گیری از سایر مکانیک های ارتودنسی فک بالا را به سمت جلو هدایت نماید . این درمانها معمولاً تا چند سال ادامه می یابند . در حین درمان ارتودنسی بیمار ممکن است نیاز به گفتار درمانی داشته باشد که معمولاً بیمار به متخصص گفتار درمانی ارجاع داده می شود و یا ممکن است به علت وجود شکاف در ناحیه فک بالا نیاز به پیوند استخوان در ناحیه شکاف داشته باشد که در زمان مقتضی از سوی متخصص ارتودنسی به جراح فک ارجاع داده می شود تا پیوند و ترمیم استخوانی انجام شود . در بسیاری از موارد اگر بیمار همکاری خوبی داشته باشد و بیمار به موقع مراجعه کرده باشد می توان با دستگاههای ارتودنسی فک بالا را به جلو آورد و دیگر نیاز به جراحی جهت جلوآوردن فک بالا نباشد ولی اگر بیمار همکاری خوبی در درمان نداشته باشد و یا به موقع مراجعه ننماید و یا اینکه شدت ناهنجاری بسیار زیاد باشد ممکن است بیماران علاوه بر ارتودنسی نیاز به جراحی برای جلو آوردن فک بالا داشته باشند که این جراحی بعد از 18 سالگی انجام می شود . اگر تمام درمانهای ارتودنسی به موقع انجام شود و بیمار در زمان مناسب به سایر متخصصین گروه پزشکی همانند جراح فک و صورت و متخصصین گفتار درمانی و گوش وحلق وبینی ارجاع داده شود می توان این گونه از بیماران را به خوبی درمان نمود . بسیاری از کودکانی که با شکاف لب و کام به دنیا می آیند با مدیریت درمانی بهینه ، چهره ای مناسب پیدا می کنند و گفتارشان مطابق همسالان میشوند و این وظیفه مهم متخصصین ارتودنسی است که به نحو مقتضی آنها را راهنمایی کنند . این بیماران به دلیل اختلال در رشد غضروف های بینی و استخوان فک بالا ممکن است نیاز به جراحی بینی هم داشته باشند . نکته بسیار مهم این است که قبل از جراحی بینی میبایست فکین در موقعیت مناسب قرار داده شده باشد و با ارتودنسی مناسب روابط فکین اصلاح شده باشد .

مطالب مرتبط:  کاهش ورم صورت بعد از جراحی فک Pain after jaw surgery

• بزرگی فک بالا

  در بعضی موارد ممکن است فک بالا بزرگ و جلو قرار گرفته باشد که در اصطلاح به آن Maxillary protrusion گفته می شود . در این صورت برای عقب بردن فک بالا می بایست از دستگاههای خارج دهانی به نام هدگیر (Headgear) استفاده کرد که با کمک کش هایی که روی سر یا پشت گردن قرار می گیرد، می توان از رشد زیاد فک بالا جلوگیری کرد . دستگاههای هدگیر انواع مختلفی دارند که با توجه به نوع ناهنجاری می توان از هر یک از آنها استفاده کرد . این دستگاهها اصطلاحاً به انواع ذیل تقسیم می شود :
  1. Low pull headgear (cervical headgear)
  2. High pull headgear (occipital headgear)
  3. Straight pull headgear (combi headgear)
  این درمان ها نیز می بایست در دوران رشد قبل از بلوغ انجام شود . در صورت عدم مراجعه بیمار در زمان مناسب (قبل از بلوغ) برای عقب بردن فک بالا نیاز به جراحی خواهد بود.

مطالب مرتبط: عکس جراحی فک  Photo of jaw surgery 

• بزرگی فک پایین

  این ناهنجاری که شاید بتوان از آن به عنوان سخت ترین مشکل فکی نام برد ، چندان به درمانهای متحرک که معمولاً شامل چانه بند می باشد ، پاسخ نمی دهد . کتاب های معتبر ارتودنسی در این زمینه همگی معتقدند که توانایی چندانی در جلوگیری از رشد زیاد فک پایین با استفاده از چانه بند وجود ندارد . این دستگاهها فقط فک پایین را به پایین و عقب می چرخانند و باعث دراز شدن صورت بیمار می شوند. معمولاً این بیماران زمینه ژنتیکی برای رشد زیاد فک پایین را در خانواده دارند . درمان قطعی این ناهنجاری جراحی فک به منظور عقب بردن فک پایین می باشد که به اصطلاح به آنMandibular set back می گویند.

ناهنجاری کلاس 3 (Cl III):

• حالتی است که در آن فک بالا و پایین به صورت ناهماهنگ قرار گرفته اند،یعنی یا فک بالا عقب است یا فک پایین جلو است یا ترکیبی از این دو حالت دیده می شود.در این ناهنجاری کاسپ مزیوباکال مولر اول فک بالا عقب تر از شیار باکال مولر اول پایین است ،یعنی مولر های پایین جلو تر از حد نرمال قرار گرفته اند.فک پایین جلوتر از فک بالا گرفته است و رابطه ی مولر و کانینیCl III است. نیمرخ صورت یا پروفایل این افراد به سمت concave یا مقعر پیش می رود. در این افراد برای جبران Over Jetمعکوس،دندان های فک پایین Retrocline شده اند.حرکت دندانهای قدامی فک پایین به لینگوال چون آنها را در قوس کوچک تری قرار می دهد،crowding را به وجود می آورد. رابطه انسیزور در بیمار Cl III می تواند از حالت edge to edge بین ثنایاها تا Over Jet معکوس (cross bite قدامی)متغیر باشد. در بعضی بیماران رابطه ی اسکلتال ممکن است Cl III باشد اما رابطه ی دندانی به خاطر جبران Over Jet، به صورت Cl III نباشد. در mandibular prognathism استخوان فک پایین رشد بیش تری نسبت به فک بالا دارد.این نوع مال اکلوژن درمان سخت تری دارد و ممکن است نیاز به جراحی ارتوگناتیک همراه با درمان ارتودنسی داشته باشد. اگر فک بالا عقب باشد که به آن Maxillary deficiency گفته می شود در صورتی که بیمار قبل از بلوغ و در دوره رشدی مناسب مراجعه نماید می توان با دستگاههای خارج دهانی مثل Face mask یا دستگاه Reverse chin cup فک بالا را به سمت جلو حرکت داد. نوع دیگری از Cl III تحت عنوان Pseudo Cl III نامیده می شود.این افراد به دلیل یک تماس پیش رس،فک خود را به سمت جلو shift می دهند. بیمار برای ایجاد اکلوژن مناسب فک خود را به سمت جلو حرکت می دهد. این افراد Cl III حقیقی نیستند اما اگر درمان نشوند تبدیل به Cl III حقیقی می شوند.برای تشخیص Cl III کاذب از حقیقی می بایست فک پایین را قدری عقب ببریم که یک رابطه ی Edge to Edge یا اورجت نرمال ایجاد شود اگر فک پایین به عقب رفت ،در این حالت با یک Cl III کاذب رو به رو هستیم .زیرا در Cl III حقیقی به هیچ عنوان فک را نمی توان به عقب برد.

مطالب مرتبط: هزینه جراحی فک و صورت Cost of maxillofacial surgery

drmohamadnaseri.com

 جراحی فک در تهران  maxillofacial surgery

جراحی فک در مشهد   maxillofacial surgery

هزینه جراحی فک در تبریز cost of maxillofacial surgery

هزینه جراحی فک و صورت در مشهد  cost of maxillofacial surgery

هزینه جراحی فک و صورت در تهران  cost of maxillofacial surgery
 بهترین جراح فک و صورت در مشهد  The best jaw surgeon